Alkoholowe zapalenie wątroby może przebiegać bezobjawowo lub manifestować się pod postacią takich objawów jak: gorączka 38-38,5 st C, dolegliwości bólowe ok. prawego podżebrza, nudności, żółtaczka. Czasem może występować encefalopatia wątrobowa i hepatomegalia.

W badaniach krwi stwierdza się wzrost poziomu granulocytów obojętnochłonnych (neutrofilów), transaminaz (2-4xN), szczególnie AST, średniej objętości erytrocytów (MCV) oraz znaczny wzrost Ggtp (do 20xN). Może również występować wzrost poziomu białaka C-reaktywnego (CRP), bilirubiny (sprzężonej), fosfatazy zasadowej oraz spadek czasu protrombinowego (INR). W niektórych przypadkach może występować małopłytkowość. Jest ona związana z mielosupresyjnym działaniem alkoholu (w tym przypadku współwystępuje spadek liczby erytrocytów) lub najcześciej z nadciśnieniem wrotnym i wtórnym powiększeniem śledziony która magazynuje płytki.

Badania obrazowe rzadko pozwalają postawić diagnozy. W diagnostyce różnicowej należy różnicować alkoholowe zapalenie wątroby z zapaleniem pęcherzyka żółciowego na tle kamiczym lub ostrym zapaleniem dróg żółciowych.

W badaniu histologicznym uwidacznia się obrzęknięte hepatocyty zawierające wakuole tłuszczowe lub kwasochłonne cytoplazmatyczne wtręte komórkowe nazywane ciałkami Mallory'ego. Mogą temu towarzyszyć nacieki zapalne z aktywacją komórek Kupffera.

1. Alkoholowe zapalenie wątroby – bezobjawowe. Przy braku odstawienia alkoholu może po 10-20 latach doprowadzić do marskości wątroby.

2. Alkoholowe zapalenie wątroby przebiegające z marskością. Jest główną przyczyną niewydolności wątroby na tle marskości. Często współwystępuje żółtaczka.

Niekorzystnym następstwem może być włóknienie i/lub marskość wątroby. Schorzenie to może postępować w kierunku niewydolności wątrobowo-komórkowej (25% przypadków). Czynnikami świadczącymi o ciężkości stanu chorych są: cechy encefalopatii wątrobowej, hyperbilirubinemia (>100 umol/l), czas protrombinowy i/lub czynnik V <50%.

Wykonanie badania prób wątrobowych nie jest idealnym sposobem screeningu, albowiem prawie 1/3 chorych z marskością poalkoholową wątroby w biopsji ma prawidłowe wyniki badań krwi.

• Całkowite odstawienie alkoholu!

• Kortykosteroidy: Prednizolon, ½ do 1mg/kg/dzień przez ok. miesiąca. Wykazano, iż istotnie zmniejsza umieralność.

• Stosowanie odpowiedniego leczenia żywieniowego: dieta zawierająca odpowiednie ilości białek, witamin (szczególnie B1, ale i również B6, A, E), kwasu foliowego, mikroelementów.

• objawowe leczenie powikłań (wodobrzusze, krwawienie z żylaków przełyku, encefalopatia).

• Trwają nadal badania nad skutecznością takich substancji jak, pentoksyfilina i inne inhibitory TNF, infliksimab, etanercept, w zapobieganiu występowania powikłań.